Tek Suçlu Misimoviç mi?

         Galatasaray’da son günlerde yaşanan gelişmeler, uzun yıllardır görmediğimiz, hatta bizden eskilerin bile çok nadir şahit olduğu gariplikte. 2009-2010 futbol sezonuna dünyaca ünlü, künyesinde Şampiyonlar Ligi Şampiyonluğu bulunan, otoritelerce futbol efsanesi kabul edilen Frank Rijkaard’la başlıyorsunuz, hem de yardımcı antrenör olarak, neredeyse hiçbir Spor Toto Süper Lig takımının burun kıvıramayacağı Johan Neeskens ile… İlk yılınızda her şey iyi başlamışken sonrasında yaşanan sakatlık sorunları, transferde yapılan ince hatalar sonucu sezonu 3. bitiriyorsunuz ve istikrar adına, Frank Rijkaard markasına güvenerek yola devam kararı alıyorsunuz. Başarısızlığa rağmen taraftar bu kararınıza saygı duyuyor, hatta açıkça destek veriyor. Her zaman söylemişimdir, futbolda teknik-taktikten çok daha önemli olan şey istikrardır diye. Bunun en güzel örneğini, kadrosu 3 büyüklerle mukayese kabul etmeyecek kadar düşük seviyede olan Abdullah Avcı’lı İstanbul Büyükşehir Belediye gösteriyor. Taraftar bir sonraki senenin çok daha iyi olacağı inancıyla sezona ümit dolu bakarken, anlamsız bir şekilde Miroslav Stoch’un transfer görüşmelerinde, o güne kadar müthiş işler başarmış olan Haldun Üstünel’in bir şekilde başı yeniyor, ekarte ediliyor ve taraftara başarısızmış gibi gösteriliyor. Böylece futbol şubesinde birinci adam konumuna Adnan Polat’ın yakın arkadaşı, çok güvendiği fakat taraftarın hiçbir zaman sevemediği Adnan Sezgin geçiyor. Adnan Sezgin’in transfer politikası, her ne kadar disiplinsiz ve aykırı olsa da spekteküler hareketlerle, attığı goller yaptığı asist ve hareketlerle taraftarın gönlünde taht kurmuş Abdul Kader Keita’yı aşağı yukarı aldığımız paranın çok çok az üstüne bir rakama göndermekle başlıyor. Frank Rijkaard’ın ısrarla istediği kiralık oyuncumuz Giovanni Dos Santos’u üstelik Dünya Kupası performansını da göz ardı edip almıyorsunuz. 2007-2008  sezonunda ki şampiyonlukta Konya’da ki buzlu maçta sakatlanana kadar çok emeği olduğunu düşündüğüm, her fırsatta çıkıp mücadelesini veren, altyapıdan yetişmiş ve Sabri’den daha çok bek özellikleri taşıyan Uğur Uçar’ı çok cüzi bir rakama Ankaragücü’ne satıyorsunuz. Yine aynı sezon şampiyonlukta Servet’in yeni partneri olan Emre Güngör’ü Gaziantep’e yine düşük bir paraya veriyorsunuz.

        Mehmet Topal konusunda yönetime suç bulamayız çünkü, Mehmet La Liga’ya gidip orda oynamak istiyordu. Takımdan giden isimler; Keita, Dos Santos, Caner, Mehmet Topal, Jo, Uğur, Emre Güngör, Emre Aşık(futbolu bıraktı). Adnan Sezgin’in yerine layık gördüğü isimlere bir bakalım. Juan Pablo Pino sizce bir Keita mı? Lorik Cana her ne kadar mücadelesine ve hırsına hayran olsamda Mehmet Topal’ın yüzde kaçı? Adı usulsüz menajerlik olaylarına girmiş Serdar Özkan’ın durumunu yazmaya dahi gerek yok. Musa Çağıran daha çok genç, Çağlar’ı sakatlığından dolayı 5 aydır göremiyoruz. Mehmet Batdal gibi üstün fizikli birinden yeterince yararlanılamadığı kanaatindeyim. Ali Turan olayı zaten başlı başına fiyasko. Tam 6 ay bekledikleri, Kayseri’den kaçırdıkları Ali’yi bari sağ bekte oynatmasalardı da adama da yazık olmasaydı. Bu futbolcularının hiçbirinin Rijkaard’ın isteği ve raporları doğrultusunda alındığı kanaatinde değilim. Rijkaard gibi bir adamın istiyeceği futbolcular sizce bu kalitede olur mu? Sayın Adnan Sezgin yaptıklarının tez konusu olabileceğini iddaa etmişti 2008 Mayısında gelen şampiyonluktan sonra. Hem de Cevat Güler hoca ve Karl Heinz Feldkamp’ı hiçe sayarak. Gerçekten tez olacak nitelikte transferler yapıyor sayın Sezgin. Rijkaard’ın eline, transferin son günü Emiliano Insua ve Zvjezdan Misimoviç’i veriyorsunuz. Insua kiralık ve genç bir oyuncu. Yürekten oynuyor bence takıma yararlı da oluyor. Misimoviç’in kariyerine, Almanya’da ve özellikle Wolfsburg’da yaptıklarına bakarsak kendisi için tek söze dahi gerek yok, her şey apaçık ortada. Ankaragücü mağlubiyetinden sonra Rijkaard gönderilyor, o günden bir buçuk ay önce başkanın bir televizyon kanalında verdiği röportaj hiçe sayılıyor, istikrar bir anda terse dönüyor. Rijkaard’ı beğenirsiniz beğenmezsiniz ama böyle bir markayı bu kadar kolay harcayamazsınız. Yönetim olarak herkes size yüz çeviriyor, buna en güvendiğiniz kaleniz Fatih Terim’de dahil. Sonra taraftarı biraz olsun yatıştıracak bir Galatasaray efsanesini başa getiriyorsunuz.

    

         Gheorghe Hagi, değişik tarzda bir adamdır. Çalışmaya bayılır, disiplinden taviz vermez. Anlıyorum, Trabzon maçından sonra Misimoviç yaptıkları, hal ve tavırları kendisine ters gelmiştir, bu konuda söylenecek en ufak bir şey yok. Peki sayın Hagi, Misimoviç’in yeri sol açık mıdır? Diyelim ki oyuncunun görevi verilen talimatı uygulamak, siz de Misi’nin hal ve tavırlarını beğenmediniz, 2000 ruhu olan Galatasaray futbolcuları gibi samimi bulmadınız ve kadro dışı bıraktınız. Peki senelerdir vurdumduymazlıklarıyla taraftara saç baş yolduran işi (Mustafa Yücedağ’ın söylemlerine ve benim kendi tribün izlenimlerine dayanarak) antrenör kovdurtmaya kadar götüren isimlere neden hala hiçbir yaptırımda bulunulmadı? Şu an isim vermek hoş olmaz ama bütün Galatasaray taraftarı kimlerden bahsettiğimi çok iyi biliyor, alenen isim yazmaya hiç gerek yok. Şimdi bakıyorum da bu kadar yanlış üst üste yapılmışken ey Sayın Adnan Polat ve yönetimi sizce tek suçlu 3 ay önce bu takıma katılmış dünya yıldızı Misimoviç mi? Bu operasyonun devamını merakla bekliyoruz. Fakat, sadece bununla sınırlı kalırsa çok ama çok büyük yanlışlarınıza devam etmiş olursunuz o kadar.

Nedim Meseri