3 Temmuzdan bu yana bir sürü tartışmaya girdim. Bugün tarihler 26 Ağustosu gösterirken biel aynı tartışmalardayım. Ucu açıki sonucu olmayan bir sürü tartışma. Yeter artık. Ben temizim. Benim olan her şey temiz. Ben benim olan hareketler yapıldığı sürece buradayım. Beni benm yapmadığım, benimsemediğim hareketle suçlayamazsın. Ama ben enayiyim. Ben ona da laf ettirmem. Ben seviyorum yahu. Karşılıksız. Ölesiye.
Ben enayiyim. Çünkü benim için hiç önemli değil başarılar. Aksine en anlamlı en bağlandığım zamanlar en büyük başarısızlıkların yaşandığı zamanlar. Babam bana Fenerbahçe'yi teslim ettiği zaman bilmiyordum ne kupasını ne başarısını ne iyisini ne kötüsünü. Bana sadece sevmem emredildi. İyi ki öyle yapmış babam. Dönüp baktığım zaman iyi ki beni o masadan kaldırmışsın baba diyorum. Başarıyı sevmemeyi öğretti çünkü bana. Başarısız olunduğunda da sevmeyi. Kirlendiğinde üstümden çıkarıp atmayı değil, kiri üstümden atıp aynı formayı tekrar giymeyi öğretti. O yüzden dedik ya "sen sokaklarda oyna Fenerbahçem, biz kaldırımları tribün yaparız" diye. Ben seviyorum yahu. Karşılıksız. Ölesiye.
BEN BİTERKEN BİZ "BİTTİĞİMİZ YERDEN BAŞLAMAYA HAZIRIM"
Murat Erdem Şengül
26.08.2011
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder