Bir hikayenin daha sonuna geldik.
Lugano takımdan ayrılıyor. Bu iki arkadaşın birbirinden ayrılmasından ziyade bir birine tutku ile bağlı iki tarafından birbirinden ayrılması gibi. İki tarafta mutsuz. İki tarafta bir birini hala çok seviyor. Seviyorlar yahu. Severek ayrılıyorlar. Bazen hayat zorluyor bu ik tarafı. Ayrılmaya. İkisi de içinden "ayrılma" diyor. Olmuyor. Gidiyor bir taraf. Biz kalıyoruz Lugano. Senin bıraktığın yerdeyiz. Gidişin çok koyuyor. Sen bizimle savaştın, her maç elinden gelenin fazlasını yaptın. Eğmedin başımızı. Sahadaki biz sendin işte. Sahadaki biz gidiyor.
Yolun açık olsun.
Verdiğin emekleri, savaşları bu taraftar hiç bir zaman unutmaz.
Murat Erdem Şengül
26.08.2011
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder