Sadece 1 dakika sessizlik. Çok mu?
Bu yazıyı yazma gereksiniminde hissetmek bile ne kadar ayıp aslında bizim açımızdan. En kötü ihtimalle anasınıfında başlar saygı duruşu ile tanışmamız. İlkokul, orta okul, lise derken onlarca kez bizi "1 dakikalık saygı duruşuna" defalarca davet ederler. Okul sıralarında, devlet törenlerinde, cumhuriyet meydanlarında çıt çıkmaz. Gel gelelim ki stadlarda durum hiç öyle değil. Saygı duruşu stada girince anlamını yitirir. Stadta iseniz o "yalnızca 1 dakikalık sessizlik" yerini "kıçımı ne kadar yırtarak bağırsam o kadar saygılıyım"a bırakır. Yapmayın etmeyin. Hiç olmazsa bir grup bağırmaya çalışır bir diğer grupta "şşş" sesleri ile yine bozarlar o "yalnızca 1 dakikalık sessizliği".
Bu akşam Fenerbahçe-Samsunspor maçında bir dakikalık saygı duruşunda bulunacağız. Saygı duruşu boyunca içimde bir endişe olmayacak değil. Aslında şu an bile var. Hani yalvarırcasına bir lütfen denir ya işte size aynen öyle lütfen diyorum. Lütfen yalnızca bir dakika çıt çıkarmayalım.
Umarım bugün oynanacak tüm maçlarda vakur bir saygı duruşu izleriz. Bundan sonraki tüm maçlarda da bozulmaz o stad dışındaki çıt çıkmayan saygı duruşları.
Murat Erdem Şengül
23.10.2011
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder