Değmesin Elleriniz!

Mersin İdman Yurdu - Fenerbahçe maçı için hazırlanan Deplase Keyifler adlı programı izliyorum yazarken. Program Direc-t'ten Hasret şarkısı başlıyor. O anda içiniz ısınıyor zaten.

Sonra bir abla çıkıyor. "Torunlarımın görmesini istiyordum, oh Allaha şükür bitti" diyor. İçi titriyor takımını en iyi yerlerde görünce. Çok saf ve çok temiz.

Sonra balık pazarında bir abi formasıyla geliyor. "Şampiyon olduğumuz maçta inanamadım. Tüm stat aşşağı indik. Hakkımızdu bu bizim yani" diyor. Gözlerinde bi ışıltı, bir mutluluk taa derinlerden okuyorsun o taraftarın. Abi eve gitmiş, hanıma çocuklara sormuş. İnanamamış çünkü şampiyonluğa.

Balıkçı var bir de. "Bitti abi hasret bitti. Şimdi Allah'ın izniyle burada devleri devireceğiz" diyor. Gururlu. Haklı. Temiz mücadelesini verdi çünkü. Güçlü aynı zamanda. Süper oldu bir kere adam tutamazsın.

Taraftar grubundan bir abi çıkıyor. Anlatırken el hareketleri var görmeniz lazım. Yüzündeki gülümseme paha biçilemez. Tertemiz seviyor. "Mesela bu sezonun başında oğlum siz şimdi Galatasaray ile Beşiktaş ile mi oynacaksınız? Fenerbahçe ile mi oynacaksınız? O ligde misiniz yani diyorum çocuğa. Böyle diyorum zaten şaşırıyor çocuk". Dokunulmazsın abi sen. Sana kimse dokunmasın. Tertemizsin. Tek suçun sevmek.

Bir abi daha geliyor. İnanamayanlardan o şampiyopnluğa. "Eve geldik uzandık. Noluyor dedik acaba. İnanamıyoruz. 1 hafta boyunca inanmaya çalıştık" diyor.

Sonra yoldan çocuklar geçyiro. İdman Yurdu formalı. Kamerayı görünce koşuyorlar. Amaçları kendilerini göstermek değil. Gururlular ya. Süper Ligdeler ya hemen formaları hemen atkılar açıyorlar. Yüzlerinde ki o masum gülümseme yok mu, işte o bitiriyor adamı.

Ne olur bırakma bizi, sensiz yaşayamayız diye tezahurat yapanlar var. Maça 2 saat kaşa içi içine sığmayanlar. Sabaha kadar uyuyamadığını söyleyenler.

Bir genç arkadaş geliyor. "İçim içime sığmıyor diyor. Belki de yenilebiliriz diyor. O kısmet meselesi. Yeteki bu arma için oynasınlar. Mühim olan bu" diyor.

Gelmek istediğim nokta aslen kalın harflerle yazdığım cümlelerde var. Değidirmeyen bu adamların neşeleri, üzüntülerine kir. Varsın başarısız olsun. Adam sadece seviyor. Karşılıksız belki de. İnatla seviyor ama. Hiç bırakmıyor. Sensiz yaşayamam diyor yahu takımına.

Futbolu yönetenlere; akıtmayın ağzınızdan başarı salyaları. Bırakın varsın gelmesin şampiyonluk. Onurla mücadele etsin yeter armayı taşıyan formayı giyenler. Bu adamlar tertemiz. Hiç bir günahları yok. Tek suçları sevmek.

Konuya İdman Yurdu'ndan girdim ancak bu konuda sarı mavi yeşil falan farketmiyor. Her takım taraftarı bu kadar temiz ve saf seviyor takımını. Ellemeyin ne olur, dokunmayın saflıklarına. Düşürmeyen yüzlerini. Gururlu ve onurlu olmak yeter onlara.